शेतकरी परवानगी

५४. शेतकरी परवानगी :

वाचा : महाराष्ट्र जमीन महसूल अधिनियम १९६६, कलम १४९ व १५०; महाराष्ट्र कुळवहिवाट व शेतजमीन अधिनियम, कलम ६३.

एकनाथरावांनी त्‍यांची शेतजमीन शहरात राहणार्‍या आदित्‍यला विकली. सदर व्‍यवहाराची नोंदणीकृत कागदपत्रे प्राप्त झाल्यानंतर तलाठी यांनी गाव नमुना ६ मध्ये त्याची नोंद घेतली. सर्व हितसंबंधीतांना नोटीस बजावली.

नोटीसीनुसार एकनाथराव आणि आदित्‍य जेव्‍हा हजर झाले तेव्‍हा तलाठी भाऊसाहेबांनी आदित्‍यकडे शेतकरी पुराव्‍याची मागणी केली. परंतु आदित्‍य शेतकरी नव्‍हता.

आदित्‍यचे म्‍हणणे होते की, त्‍याला शेतीची आवड आहे. परंतु त्‍याच्‍याकडे शेतकरी पुरावा नाही. शेतकरी कसे व्‍हायचे ते सांगीतले तर तो त्‍याप्रमाणे हालचाल करायला तयार आहे.

तलाठी भाऊसाहेबांनी आदित्‍यला सांगितले की,

"कुळकायदा कलम ६३(१)(ब) अन्‍वये बिगर शेतकरी व्‍यक्‍तीला शेतजमीन विकत घेण्‍याची परवानगी जिल्‍हाधिकारी देऊ शकतात. परंतु अशा व्‍यक्‍तीचे वार्षिक उत्‍पन्‍न रु. बारा हजार पेक्षा जास्‍त नसावे."

आदित्‍यने लगेच हिशोब केला, जो दरमहा एक हजार रुपये आणि दिवसाला तेहतीस रुपये असा आला. आदित्‍यने तलाठी भाऊसाहेबांना विचारले की, दरमहा एक हजार रुपये कमविणारी व्‍यक्‍ती शेतजमीन कशी विकत घेऊ शकेल?

तलाठी भाऊसाहेबांनी ठेवणीतले उत्तर दिले, कायदा शासनाने बनविला आहे. आम्‍ही कायद्‍याच्‍या तरतुदीबाहेर जाऊन काहीही करू शकत नाही.

आदित्‍य निरूत्तर होऊन बाहेर पडला. एकनाथरावांची शेतजमीन कुळकायदा कलम ८४(क) अन्‍वये सरकार जमा करण्यात आली.